Hoe een zaterdag met een strak aanvalsplan leidde tot les in mentale weerbaarheid bij JB1.

Zaterdag 29 november, een mooie zaterdagochtend en het team van Voorsterslag/VC Zwolle JB1 vertrekt om 09:30 uur richting Hardenberg voor een wedstrijd tegen Captains Kangeroe JB1.

Niet lang daarvoor hebben ze thuis met 1-3 een wedstrijd tegen Kangeroe verloren en de boys willen een revanche. In de aanloop naar deze nieuwe wedstrijd wordt de eerdere wedstrijd nog teruggekeken en wordt er specifiek getraind. Ook wordt met de boys afgesproken dat er minder sociaal gewisseld gaat worden.

Zoals gebruikelijk bij veel uitwedstrijden van JB1, is er meer uitpubliek op de tribune dan thuispubliek. De trommel is mee, de meegereisde fans uit Zwolle laten zich horen en we beginnen aan de wedstrijd.

In no-time staat het 1-6 en is de coach van Kangeroe genoodzaakt om een eerste time-out te nemen. We gaan verder en de boys lopen uit naar 3-12 en de tweede time out bij Kangeroe wordt aangevraagd. Ons aanvalsplan werkt. Na de time-out lopen we verder uit naar 4-19!

De fans op de tribune denken dat de eerste set al binnen is maar de set is pas binnen als het 25^e punt is behaald. Ondertussen begint Kangeroe toch ook wel zijn puntjes te maken. Het is dan ook samen met onze boys en Sudosa JB1 één van de drie ploegen die in deze competitie bovenin meedraait.

Heel langzaam komt Kangeroe weer terug en beginnen onze boys fouten te maken en sluipt er wat onzekerheid in het team. Op enig moment is het 17-22 en wordt het toch weer een wedstrijd. Het wordt 20-22 en ook Michiel heeft inmiddels zijn tweede time-out genomen om de boys wat tot rust te brengen en ze te wijzen op het uitvoeren van hun taken.

Het wordt 24-24 en de spirit is terug bij de thuisploeg. En dan is volleybal toch ook echt een mentaal spelletje. Bij de ene ploeg lukt niets meer en bij de andere alles. 10 minuten eerder waren de rollen nog omgedraaid. Met 26-24 wordt uiteindelijk de eerste set verloren en Kangeroe viert het alsof de wedstrijd al is gewonnen.

Onze boys hebben wel een tikkie opgelopen, staan stilletjes om Michiel heen. Michiel pept de boys op, geeft aan dat tot 4-19 alles goed ging en we daaraan vast moeten houden en we beginnen aan de tweede set. 

De tweede set verloopt niet fantastisch en we verliezen deze set best snel met 25-12.

We beginnen aan de derde set en Michiel is inmiddels toch aan het wisselen geslagen. Sommige boys vallen goed in, sommige minder maar de winning spirit zit toch echt bij Kangeroe en met 25-17 en 25-18 verliezen we ook de derde en vierde set.

Kangeroe heeft verdiend gewonnen maar de uitslag is geflatteerd zoals wel vaker bij volleybalwedstrijden.

Volleybal is meer dan alleen een mooie pass geven, een mooie set up en die bal erin slaan. Het is ook een psychologisch spelletje en dat maakt het ook zo mooi. En dat is als je 14, 15 of 16 bent best wel lastig.

Maar het blijven ook jongens. De boys gaan onder de douche en als ze weer fris en fruitig uit de kleedkamer komen, is de eerste teleurstelling alweer verdwenen. Het is niet zo dat alle chagrijn is verdwenen maar we gaan gewoon weer verder. Op naar de derde onderlinge wedstrijd en die komt al in december.

Het is nu zondagochtend. Ik schrijf dit verslag en terwijl we dit doen, wordt er elders in de ZBC hal alweer getraind door een aantal boys van B1. Of in Den Haag op een beachtoernooi of op Papendal bij de talentdays. Ambitie genoeg dus en dat is mooi!

Op 20 december wordt de volgende ronde van de beker gespeeld en spelen onze boys opnieuw tegen Kangeroe JB1. Dit keer weer in ons eigen Anker en wel om 16:00 uur.

Dus heb je zin om jongens B1 te helpen schreeuwen naar de overwinning, kom langs en moedig ze aan!

Groeten van een trotse ouder!